Πέντε ιστορίες αηδίας και φρίκης

Καλοκαίρι. Νύχτα με πολύ υψηλή θερμοκρασία και εγώ να προσπαθώ να κοιμηθώ. Ξαφνικά βλέπω μια κατσαρίδα να διασχίζει το κρεβάτι μου και να χάνεται από κάτω. Έκατσα μερικά δευτερόλεπτα ακίνητος και σκεπτικός να συνειδητοποιήσω το τι είδα. Ο χρόνος ήταν τόσος όσο χρειαζόταν να έρθει η εφημερεύουσα παντόφλα στο χέρι μου και να αναλάβει δράση. Μετά την εξολόθρευση της έπρεπε να γίνει εξονυχιστικός έλεγχος σε όλο το δωμάτιο. Έτσι κατέληξα στις 4 το πρωί να βγάζω όλα τα πράγματα μου από το δωμάτιο, να ψεκάζω με κατσαριδοκτόνο και να τα ξαναβάζω στη θέση τους. Το δωμάτιο πρέπει να βρόμαγε από αυτό το πράμα γύρω στη μια βδομάδα. Δε ξέρω αν μετά έφυγε η μυρωδιά ή απλά το συνήθισε ή μύτη μου. Οι κατσαρίδες ελπίζω να πήραν το μάθημά τους και να μην τις έχω χάσει τόσο καιρό επειδή κάνουν ανασύνταξη και σχεδιασμό επίθεσης.

Σκηνικό σε κάποιο υπνοδωμάτιο γονιών. Η κόρη τσιρίζει «με έχουν περικυκλώσει! με έχουν περικυκλώσει! είναι παντού!». Ο αδελφός μπαίνει μέσα και βλέπει την αδελφή του πάνω στο κρεβάτι να κρατάει τα τσόκαρά της και μια κατσαρίδα από κάτω.

Απόγευμα. Η αδελφή μου με μια φίλη της και εγώ μόνος στο δωμάτιο. Ξαφνικά φωνές και πανικός. Κάποια από τις δυο έχει δει κατσαρίδα στην τουαλέτα. Η αδελφή μου να ουρλιάζει και η φίλη της να της λέει όσες ιστορίες με κατσαρίδες έχει ζήσει και έχει ακούσει. Εγώ πρέπει να την εξολοθρεύσω. Μπαίνω στη τουαλέτα και ακούω το κλειδί να γυρνάει. «Δε θα βγεις αν δε τη σκοτώσεις!». Εγώ από την άλλη αναρωτιέμαι ποια. Την αδελφή μου που κάνει σαν υστερικό; Τη φίλη της που συνεχίζει να λέέι ιστορίες και να δημιουργεί πανικό; Ή τη κατσαρίδα που δημιούργησε όλη αυτή τη κατάσταση;

Κουβέντα με φίλο πάνω στο θέμα:
..εμένα η πιο αηδιαστική ιστορία τελειώνει στη κουζίνα να ξεβρακώνομαι και να αρχίσω να πηδάω.
Μιλάμε ακόμα για κατσαρίδες η αλλάξαμε θέμα;
Για κατσαρίδες μιλάμε..
Και αυτό ήταν το happy ending;
*λογοκρισία* .. που λες, ξυπνάω βραδιάτικα να πάω να πιω νερό και αισθάνομαι ένα φούσκωμα στη πιτζάμα σε λάθος μέρος.
Και τι έκανες;
Την τύλιξα στο ύφασμα.
Και πέθανε από έλλειψη οξυγόνου;
Όχι, τη ζούλιξα! Πέταξα τη πιτζάμα και άρχισα να χοροπηδάω!

Γενέθλια ενός φίλου. Η ώρα έχει πάει αργάμιση. Τα περισσότερα μπουκάλια με ποτά έχουν τελειώσει και οι περισσότεροι έχουν χάσει την επικοινωνία τους με τον πλανήτη. Όταν ξαφνικά κάνει την εμφάνισή της μια απρόσκλητη κατσαρίδα. Επόμενο σκηνικό στο πάρτι η κατσαρίδα πατημένη στη μέση του σαλονιού και όλοι καθισμένοι στους καναπέδες και τις καρέκλες να την κοιτάμε.