Θεωρώ αρκετά λογικό το πρωί που ξυπνάς κ ετοιμάζεσαι για το κολυμβητήριο, να φορέσεις το μαγιό σου, αντί το εσώρουχο, ώστε μετά να βγάλεις απλά τα ρούχα κ να βουτήξεις. Δεν υπάρχει κανένας λόγος πρωί πρωί οι ανυποψίαστοι ο κακομοίρηδες που ηρθαν να κολυμπήσουν να δουν τη μαλαπέρδα σου (omg κάποιοι απλά.. πόνος στα μάτια).
Έχουμε έναν που ξυπνάει, βάζει το μαγιό του, το μπουρνούζι του κ το σκουφάκι του. Μπαίνει στο αυτοκίνητο του κ έρχεται ΠΑΝΕΤΟΙΜΟΣ! ...σαν επιδειξίας είναι πρωί πρωί.
Μετά έχουμε κ μια τύπισσα που κολυμπάει αργά κ αντί να πάει με τις άλλες της παρέας της έρχεται κ κολυμπάει στη δικιά μας λωρίδα, των γρήγορων (οκ οκ λέμε κ καμιά μαλακια που κ που). Η τελετουργία της τύπισσας είναι να αφήνει πρώτα τα πράγματα της για κανένα 10λεπτο, να τα δεις κ να πεις "ωχ ήρθε… ", κ επειδή δε φτάνει αυτό, μέχρι να μπει στη πισίνα κ να φτάσει στα πράγματα της (πέδιλα, σανίδα κ κατι άλλα μπιχλίμπιδια που φοράει) σφυρίζει σαν ψυχακιας. "Here's johnnyyyy" καταστάσεις.
Τελος, λιγο πριν βγω, έρχεται ένας τύπος ο οποίος όσο γρήγορα ή αργά κ να πηγαίνω (το έχω δοκιμάσει) είναι πάντα λίγο πιο πίσω μου. Νιώθω την ζεστή ανάσα του στο σβέρκο μου κάθε φορά.
Μππρρρρρ…!
