Τετάρτη, Οκτωβρίου 12, 2016

Το μυστηριο του χρυσου πιθήκου



Είχα παει να δω τους γονείς μου για δυο μερες.
Στην επιστροφή βρήκα μια τσαντα στο πισω καθισμα του αυτοκινητου, που δεν ηταν δικια μου.
Σκοτείνιασε, ομιχλη αρχησε να απλώνεται, το ουρλιαχτο ενός λυκου σκεπασε ολους τους ηχους της πολης.
Τι είναι αυτή η τσαντα; Τι εχει μεσα; Ποιος την εβαλε; Ποτε την εβαλε; Γιατι;

«Μια πλεκτη μπλουζα για την αδελφη σου, αν δε τη θελει ας τη δωσει σε καποιον άλλο», ειπε η μανα μου.

Μια ζωη, η μανα μου, προσπαθει να προσθεσει έναν τονο μυστηριου σε ότι κανει.
Ειμαι σπιτι κ χρειαζεται τη βοηθεια μου σε κατι θα μου πει:
«όταν εχεις χρονο θέλω να σου πω.»

Με καλει στο κινητο κ μου λεει:
«το απογευμα που θα γυρισεις σπιτι, καλεσε με να σου πω»
«ρε μανα, μιλαμε! Πες μου τωρα!»

Φανταζομαι πως τα πάντα ξεκινησαν από όταν ημουν μικρος κ την ρωτουσα:
«τι φαι εχει σημερα;»
«Ότι βγαλει η κατσαρόλα.»


Psychos κολυμβητηρίου!

Θεωρώ αρκετά λογικό το πρωί που ξυπνάς κ ετοιμάζεσαι για το κολυμβητήριο, να φορέσεις το μαγιό σου, αντί το εσώρουχο, ώστε μετά να βγάλεις α...