Μου τη δίνουν απίστευτα οι άνθρωποι!
Είναι φορές που θα ήθελα να κυκλοφορώ με ένα απίστευτα cool και γαμάτο μικρό αντικείμενο τσέπης, με το οποίο θα εξαφανίζω όποιον με τσατίζει ή με ένα τεράστιο ρόπαλο που θα τους σαπίζω στο ξύλο.
Ο λόγος αυτή τη φορά γίνεται για τους άθλιους που χρησιμοποιούν τα μαζικά μεταφορικά μέσα και δε ξέρουν να συμπεριφερθούν.
Το πράγμα είναι απίστευτα απλό!
Ανοίγουν οι πόρτες. Όταν βρίσκεσαι απ' έξω κάνεις στην άκρη και περιμένεις αυτούς που είναι μέσα να βγούνε. Μετά μπορείς άνετα και ωραία να επιβιβαστείς και εσύ, όσο περίεργο και να σου ακούγεται, χωρίς σπρωξίματα και στριμωξίδια.
Δηλαδή πόσο μεγάλος ΜΑΛΑΚΑΣ πρέπει να είσαι και προσπαθείς να μπεις στο λεωφορείο την ώρα που είναι γεμάτο και οι άλλοι θέλουν να κατέβουν!
Το περιγράφεις για να βρεις λίγη συμπόνια και έχεις τον άλλο τον εξυπνάκια που θα γυρίσει και θα σου πει "πάρε αμάξι να γλυτώσεις από αυτά".
Να γελάσω τώρα ή να χορέψω κλακέτες πρώτα;
Έχεις τον οδηγό τον έμπειρο. Αυτόν που οδηγεί χρόνια και είναι μέσα σε όλα. Τον μοναδικό που έχει πάρει το δίπλωμα με την αξία του. Το παράδειγμα των δρόμων. Αυτόν που όταν θα χρειαστεί κάτι από το περίπτερο θα σταματήσει μπροστά του και αν κάποιος του πει οτιδήποτε επειδή έχει κόψει την κυκλοφορία ή την δυσκολεύει είναι μαλάκας. Όταν θα ψάχνει μια συγκεκριμένη οδό και πηγαίνει αργά οι από πίσω του θα πρέπει να το σεβαστούν. Όταν βιάζεται είναι σωστός να κάνει σφήνες και να κορνάρει. Έχει δίκιο και είναι μάγκας επίσης όταν θα την πει σε αυτόν που κλείνει τον δρόμο για να αγοράσει τσιγάρα. Όπως και θα χαρακτηρίσει άχρηστο οδηγό αυτόν που πάει αργά ψάχνοντας.
Έτσι βλέπω λίγο πολύ την πλειοψηφία των οδηγών. Νευρικά πλασματάκια πίσω από ένα τιμόνι που κατηγορούν και βρίζουν τους άλλους για πράγματα που κάνουν και οι ίδιοι.
Σκουλήκια όλοι τους σου λέω!
Να φορέσεις πλατιά παπούτσια και να τους πατήσεις!