Τετάρτη, Δεκεμβρίου 26, 2007

Nightmare Before Christmas


Το 1993 είχα τη χαρά να παρακολουθήσω στο cinema την καταπληκτική ταινία Nightmare Before Christmas.
Ακόμα θυμάμαι, περιέργος, το περπάτημα που είχα ρίξει από την αρχή της Ιπποκράτους μέχρι το νούμερο 180, που είναι το Ααβορα, νομίζοντας πως ήταν 2 λεπτά απόσταση.
Τρομερό black humor, φοβερή μουσική και καταπληκτικό σενάριο.
Σήμερα είδα την επανέκδοση της σε 3D.
Το μόνο που μπορώ να σχολιάσω είναι πως πήραν κάτι το κορυφαίο και το πήγαν ακόμα πιο ψηλά!

Το γέλιο ήταν στις διαφημίσεις πριν την ταινία, οι οποίες ήταν και αυτές 3D. Μια από αυτές είχε σαν θέμα τη θάλασσα και τα ζώα που κατοικούν σε αυτή.
Ξαφνικά αρχίσαμε να βλέπουμε ένα κοπάδι ψάρια να βγαίνει από το πανί και να κατευθύνεται προς τα εμάς. Πλησίασαν τόσο πολύ και ήταν τόσο ζωντανά που για μια στιγμή πίστεψα πως αν γυρίσω να κοιτάξω τον διπλανό μου, το θέαμα που θα αντικρίσω θα είναι ένα ψάρι σφηνωμένο στο στόμα του και αυτός να σηκώνει τους ωμούς του με άγνοια.

Τρίτη, Δεκεμβρίου 18, 2007

Φανταστικό σκηνικό, πραγματικός ασθενής

Βράδυ Σαββάτου. Ο προϊστάμενος για άλλη μια φορά άρρωστος αγκαλιά με το κρεβάτι του. Μόνη επίσκεψη η μητέρα του, η οποία έχει βάλει όλη τη τέχνη της να φτιάξει τη θεραπευτική της κοτόσουπα πνιγμένη στο λεμόνι. Ο προϊστάμενος την απεχθάνεται.
Μπαίνει αργά αργά στο υπνοδωμάτιο του κρατώντας το βαθύ πιάτο προσεχτικά, μη χυθεί η παραμικρή σταγόνα στο πάτωμα. Το ακουμπάει στο κομοδίνο. Σηκώνει τον ασθενή να κάτσει στο κρεβάτι, ώστε να μη πνιγεί, και αρχίζει να τον ταΐζει. Αυτός αδύναμος να αντιδράσει, από τον πυρετό, το υπομένει.

Αρχικά ο μόνος ήχος που ακούγετε είναι τα δόντια που ακουμπάνε το κουτάλι.
Μετά, μπαίνει η κασέτα.

«Όταν σε είχα σπίτι και σε φρόντιζα δε μου αρρώσταινες. Τώρα κάθε δεύτερη βδομάδα είσαι στο κρεβάτι. Αλλά έτσι είναι, αφού δε σας αρέσουν τα υγιεινά και τρώτε όλο βλακείες από τα έτοιμα. Πως μπορείτε και βάζετε μέσα σας αυτά τα σκουπίδια ποτέ δε το κατάλαβα βρε παιδάκι μου.. και αυτή η coca cola πωπω ότι χειρότερο υπάρχει. Ο πατέρας σου τις προάλλες τη χρησιμοποίησε για να ξεσκουριάσει κάτι βίδες και εσύ την καταναλώνεις με τα λίτρα. Τι να σου πω βρε παιδάκι μου ο θεός να σας έχει καλά.
Ωραία, ζεστή δεν είναι η σούπα; Θα σου φτιάξω και το βράδυ. Τόσα χρόνια κοντά μου δε μάθατε να τρώτε σωστά εγώ όλα σας τα έμαθα και σας τα έδειχνα αλλά από το ένα αυτί έμπαινε από το άλλο έβγαινε. Οι τοίχοι περισσότερα μάθανε αλλά δεν έχουν στόμα να μιλήσουν. Η αδελφή σου τουλάχιστον κάτι πήρε και έμαθε να μαγειρεύει κουτσά στραβά, εσύ τίποτα. Για διακόσμηση την έχεις μόνο την κουζίνα. Να δω βρε κακομοίρη μου ποια θα σε πάρει που δεν ξέρεις να κάνεις το παραμικρό σε αυτό το σπίτι. Η αυτονομία σε μάρανε, να φύγεις από κοντά μας και να μείνεις μόνος σου και τι κατάλαβες; …»

Μια κουταλιά με πολύ λεμόνι.

«Μη μου στραβομουτσουνιάζεις. Είχε πολύ λεμόνι; Δε πειράζει καλό σου κάνει κακό δε σου κάνει. Τι σου είπε ο γιατρός, ίωση; Κρύωσες ε; Αφού δε ντύνεσαι. Μου το παίζεις παλικαράκι και κυκλοφορείς με το πουκαμισάκι Δεκέμβριο μήνα. Οι εποχές έχουν αλλάξει δεν είναι όπως ήταν ο καιρός έχει αγριέψει πρέπει να ντύνεσαι καλά, να φοράς κασκόλ και σκουφάκι. Έτσι σας έντυνα εγώ όταν ήσασταν μικρά και δε μου παθαίνατε τίποτα… Αλλά μην αρχίσω τώρα. Τελείωνε με τη σούπα, πρέπει να φύγω με περιμένει και ο πατέρας σου να του μαγειρέψω να φάει, θέλει να φύγει»

Psychos κολυμβητηρίου!

Θεωρώ αρκετά λογικό το πρωί που ξυπνάς κ ετοιμάζεσαι για το κολυμβητήριο, να φορέσεις το μαγιό σου, αντί το εσώρουχο, ώστε μετά να βγάλεις α...