Δευτέρα, Δεκεμβρίου 03, 2012

Day 1


Μετά από… όχι και τόσο ώριμη σκέψη αποφάσισα να ξεκινήσω να πηγαινοέρχομαι δουλειά με το ποδήλατο.

Αρχικά άρχισα να ψάχνω στο google maps για τη διαδρομή που δεν θα συμπεριλαμβάνει εθνική. Το αμέσως επόμενο βήμα ήταν να συμβουλευτώ ένα φίλο να μου βγάλει μια σοβαρή διαδρομή.
Άλλαξα τις ρόδες του ποδηλάτου από mountain σε δρόμου, απίστευτη διαφορά. Αγόρασα κράνος και διάφορα μπιχιμπίδια με το πιο βασικό από όλα το αντιανεμικό. Συνεννοήθηκα με τη δουλειά για το που να το αφήνω για να μην ενοχλώ και να είναι κάπως πιο ασφαλές από το να το αφήνω έξω στο δρόμο.
Τα επόμενα 2 Σαββατοκύριακα κάναμε δοκιμαστικές βόλτες. Καταγράψαμε τη διαδρομή στο κινητό του, με μια εφαρμογή που έχει κατεβάσει, για να καλύψουμε την  πιθανότητα να χαθώ. Δεν πολύ δούλεψε.

Η διαδρομή με το αμάξι, όποτε αυτό είναι διαθέσιμο και δεν έχει μποτιλιάρισμα, θέλει κάπου στα 20 λεπτά. Με τα λεωφορείο/μετρό/λεωφορείο κάπου στη 1-1:30 ώρα και με το ποδήλατο 50λεπτά ~ 1 ώρα.

Μετά από μια βδομάδα καθυστέρηση, λόγω καιρού, σήμερα ήταν η μεγάλη μέρα. Σαν αρχή είπα να ξεκινήσω χαλαρά και να μην κάνω και το πήγαινε και το έλα με το ποδήλατο. Οπότε ξεκίνησα κάπου στη 1 ½ ώρα νωρίτερα να πάρω το παναργό τραμ. Από την παραλία (Π.Φάληρο) μέχρι το μετρό Ν.Κόσμος έκανε κάπου στη μισή ώρα. Το τελευταίο βαγόνι στο οποίο είχα μπει είχε γεμίσει. Όταν φτάσαμε στο Ν.Κόσμο ο κόσμος έκανε τόση ώρα να βγει που παραλίγο να μείνω μέσα. Άρχισε να κάνει τον ήχο που κλείνουν οι πόρτες πριν προλάβουν να μπουν όσοι περίμεναν… μαλακία.
Στο μετρό τα πράγματα δεν ήταν ιδιαίτερα καλύτερα. Πέρασαν δυο συρμοί με το τελευταίο βαγόνι γεμάτο κόσμο που δε μπορούσα να μπω. Ευτυχώς τις πρωινές ώρες η αναμονή είναι 2-3 λεπτά οπότε όλο και κάποιο θα έχει χώρο να μπεις.

Το πρόβλημα με το μετρό είναι πως σου επιτρέπουν να βάλεις το ποδήλατο μόνο στο τελευταίο βαγόνι που έχει χώρο. Αλλά το τελευταίο βαγόνι γεμίζει κόσμο που θέλει να κατέβει στο Σύνταγμα για να αλλάξει γραμμή. Μετά το Σύνταγμα το βαγόνι είναι άδειο. Υπάρχει η σκέψη να κατεβαίνω με το τραμ στο τέρμα αλλά πάλι τα ~45 λεπτά μέχρι εκεί…

Κατέβηκα Σεπόλια και από εκεί 5-10 λεπτά και έφτασα στην εταιρία.

Τις επόμενες 8 ώρες είχα στο μυαλό μου τη διαδρομή της επιστροφής. Κοιτούσα στο χάρτη τη διαδρομή και προσπαθούσα να θυμηθώ κτίρια κλειδιά. Διάλλειμα για φαγητό και επιστροφή στη μελέτη.
Μόλις το ρολόι έδειξε 17:00 άλλαξα ρούχα (κάτι σαν τον Superman ένα πράγμα), το κρανάκι μου και δρόμο.

Η αλήθεια είναι πως είχα λίγο το άγχος της πρώτης φοράς. Δεν είχα ξανακάνει τη διαδρομή βράδυ ούτε μόνος. Είχα και το φωτάκι μου που για κάποιον ηλίθιο λόγο (πες με δρόμοι γεμάτοι λακκούβες και μπαλώματα για τα μπάζα)  αποφάσισε να ξεχαρβαλιαστεί και να δείχνει είτε ψιλά στον ουρανό με τ’ άστρα είτε να φωτίζει τι μπροστινή μου ρόδα, αντί για ευθεία μπροστά. Προσπάθησα να είμαι όσο το δυνατόν πιο προσεκτικός χωρίς να προκαλώ την τύχη μου. Δεν είχα βάλει μουσική για να ακούω τι συμβαίνει γύρω μου. Εντυπωσιάστηκα που δεν άκουσα να μου κορνάρουν τα αυτοκίνητα, βέβαια πάντα μπορείς να ελπίζεις. Επίσης εντυπωσιάστηκα με το αντιανεμικό ειδικά όταν έφτασα στην παραλία που είναι ανοικτά και είχε δυνατό αέρα. Δεν καταλάβαινα τίποτα.

 Το "δύσκολο" κομμάτι της διαδρομής, μετά πιάνεις παραλιακά και το απολαμβάνεις.

Η διαδρομή (16km) ήταν καταπληκτική!
Γύρισα σπίτι γεμάτος ενθουσιασμό και ενέργεια.
Ζεστό μπάνιο.
Διόρθωσα το φωτάκι, ενημέρωσα όσους είχα πει ότι θα έκανα τη διαδρομή σήμερα πως ακόμα ζω και προετοιμασία για αύριο J

Παρασκευή, Νοεμβρίου 23, 2012

Εξομολογήσεις μιας ξανθιάς

Το ξέρω πως μόλις το μάθει θα με βρίσει αλλά το σκηνικό έχει πολύ γέλιο για να μην το γράψω!

Αφορμή της κουβέντας μας στο MSN, οι μελλοντικές γενεές μάλλον θα πρέπει να ανατρέξουν στο wiki για να μάθουν τι ήταν αυτό, είναι μια διαδικασία εκπληκτική διαδικασία που είχα γράψει για το τμήμα μου κάποτε. Μετά ξεκινήσαμε να αναπολούμε αστεία σκηνικά του παρελθόντος μέχρι που...


Ξανθιά says (11:25 πμ):
 αυτό ήταν ύπουλο χτύπημα...σε λίγο θα θυμηθείς και το control panel
Moi says (11:26 πμ):
 what about that?
 δε θυμάμαι
Ξανθιά says (11:26 πμ):
 σοβαρά;
 είχε έρθει ο Α. στο pc μου και μου λέει πάμε control panel και πατάει το κουμπί του start, δεν το πιάνω τι πάτησε και πατάω το control. πατάει start εγώ ctrl κανα δυο-τρεις φορές και κάποια στιγμή μου λέει "τι κάνεις;"
 και του απαντάω
"το ctrl το βρήκα...το panel που είναι;"
Moi says (11:30 πμ):
 χααχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Ξανθιά says (11:30 πμ):
 τα καλύτερα ξεχνας

Psychos κολυμβητηρίου!

Θεωρώ αρκετά λογικό το πρωί που ξυπνάς κ ετοιμάζεσαι για το κολυμβητήριο, να φορέσεις το μαγιό σου, αντί το εσώρουχο, ώστε μετά να βγάλεις α...