Τετάρτη, Ιουλίου 06, 2005

Καλορίζικο

Πριν λίγες μέρες μας κάλεσε ένας φίλος στο καινούριο του σπίτι. Εγώ είχα ξανάπαει εκεί αλλά για τους υπόλοιπους της παρέας ήταν η πρώτη φορά που μπήκαν και τους έκανε μια μικρή παρουσίαση. Ύστερα καθίσαμε στους πιο απίστευτα αναπαυτικούς καναπέδες όπου με αυτά και με τα άλλα πέρασε η ώρα και πεινάσαμε. Κατόπιν συνεδρίασης παραγγείλαμε κάτι που πραγματικά είχα πάρα πολύ καιρό να φάω.. σουβλάκια Πέρασαν οι σύντομες διαδικασίες αναμονής και ήρθε το φαΐ. Σερβιριστήκαμε και κάτσαμε όλοι στους καινούριους καταπληκτικούς αυτούς καναπέδες.
Τη πρώτη φορά που είχα κάτσει δε μπορούσε να με σηκώσει και αναγκάστηκε να μου αποκαλύψει πως υπήρχε παγωτό στην κατάψυξη. Ειλικρινά θα μπορούσα να πάρω άδεια και να κάθομαι συνέχεια εκεί για μέρες, με συνοδεία ταινιών ή άλλων λεπτομερειών. Αυτό που δεν έχω καταλάβει ακόμα είναι αφού έχει αυτούς τους καναπέδες γιατί χάλασε χρήματα για κρεβάτι ?
Όπως τρώγαμε σε κάποια στιγμή ο διπλανός μου απομάκρυνε τον κώλο του από το μαξιλάρι του καναπέ για να πλησιάσει το ποτήρι του. Γύρισε προς το μέρος μου, με κοίταξε και με τρομερά ήρεμη φωνή μου λέει «φυσικά έχεις δει τι έχεις κάνει ε?» και έφερε το κώλο του στην αρχική θέση. Στην αρχή δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία, μιας και ο τόνος της φωνής του δεν είχε τα προσόντα να μου αποσπάσει τη προσοχή από τη μάχη πού έδινα με το σουβλάκι. Έχοντας μπουκώσει το στόμα μου τόσο ώστε να μη χωράει τίποτα άλλο αποφάσισα να δω τη μπορεί να έχω κάνει. Η μπλούζα, το παντελόνι μου και ο καναπές είχαν γεμίσει με ένα κίτρινο φωσφοριζέ υγρό, γνωστό και ως σάλτσα αλλά είμαι σίγουρος πως αν έσβηνα τις λάμπες του δωματίου με το φως που θα έβγαζε ο λεκές θα μπορούσα να διαβάσω βιβλίο. Αν και το δωμάτιο, λόγο του air-condition, ήταν αρκετά δροσερό ένιωσα σταγόνες ιδρώτα να κυλάνε στο πρόσωπό μου. Η έκταση του λεκέ ήταν τέτοιος ώστε ο ιδιοκτήτης του καναπέ δε θα σπαταλούσε μια σφαίρα όπλου πάνω μου. Θα μπορούσε άνετα να με περάσει από μηχανή του κιμά και μετά να βρει να μου κάνει κάτι που θα πονέσω πολύ. Πήρα ένα κομμάτι χαρτί κουζίνας που είχα δίπλα μου και σκούπισα το λεκέ στο καναπέ. Καθάρισε με το πρώτο πέρασμα και ήταν λες και δεν είχε συμβεί τίποτα σε αντίθεση με τα ρούχα μου.
Όταν είχε αγοράσει τους καναπέδες του είχαν πει ότι παρόλο που είναι δερμάτινοι ή κάτι σαν δέρμα το υλικό τους είναι τέτοιο ώστε να μη λερώνει. Με είχε ενημερώσει σχετικά και το ήξερα αλλά δε το είχαμε δει ποτέ σε πράξη και σίγουρα δεν είναι το πρώτο πράμα που θα δοκιμάσεις σε έναν καινούριο καναπέ.

Τελικά έκανα κάτι καλό. Ίσως θα μπορούσα να το θεωρήσω και ως την καλή μου πράξη της ημέρας. Βοήθησα να επιβεβαιώσουμε τα λόγια του πωλητή πως ο καναπές δε λερώνετε. Άμα πέσει κάτι καθαρίζει εύκολα και χωρίς σημάδια. Ένα crash-test που δε θα τολμούσε κάποιος να κάνει μόνος του και χαίρομαι αφάνταστα που το πέρασε!

Εξάλλου για αυτό είναι οι φίλοι… να βοηθάνε.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια μετά από την γνωριμία μου με το Γιώργο (7 αν δεν κάνω λάθος), έχω επιτέλους την δυνατότητα να σχολιάζω ΔΗΜΟΣΙΑ τις πράξεις του και τα λεγόμενά του…
Θα σχολιάσω λοιπόν όσα διάβασα..
Ξεκινάει το κείμενο και η πρώτη φράση ΔΕΝ είναι «ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ»!!!
Οι απορίες άρχισαν να με πνίγουν! Σκέφτηκα.. μα τι έπαθε το παιδί!!!

Συνεχίζω με μεγάλη περιέργεια και φτάνω στην φράση «Σερβιριστήκαμε και κάτσαμε όλοι στους καινούριους καταπληκτικούς αυτούς καναπέδες.

Μα τι λέει, σκέφτηκα, και έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Γιατί μιλάει ευγενικά – ίσως και λίγο gay μπορώ να πω – αντί να λέει «μπήκαμε στο σπίτι και εγώ έτρεξα στο ψυγείο του» … Είναι gay?Έχει αμνησία? Τι έπαθε? Άρχισα να ανησυχώ για την υγεία του!!

Στην συνέχεια όμως, η καρδιά μου μπήκε στην θέση της.. κάθε αμφιβολία για τον παλιό καλό χαρακτήρα του Γιώργου έσβησε.. γιατί διάβασα την φράση «Τη πρώτη φορά που είχα κάτσει δε μπορούσε να με σηκώσει και αναγκάστηκε να μου αποκαλύψει πως υπήρχε παγωτό στην κατάψυξη».

Εντάξει, όλα καλά σκέφτηκα.. ο Γιώργος επιμένει να ενοχλεί κόσμο, να του τρώει τα φαγητά, ειδικά δε τα παγωτά.. συνήθειες που χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο και τον εντάσσουν σε όσους δεν πρέπει ΠΟΤΕ να φέρνεις στο σπίτι σου… Και απορώ.. ο άνθρωπος που τον έχει καλέσει επανειλημμένα ... είναι με τα καλά του???? Ξέρει που έχει μπλέξει?!!!

Μόλις διάβασα όμως την φράση «φυσικά έχεις δει τι έχεις κάνει ε?», ενθουσιάστηκα!!! Σκέφτηκα. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ELF ΠΟΥ ΞΕΡΩ!!!! Ο δικός μου άνθρωπος.. ο ένας και μοναδικός τσαπατσούλης.. που μπορεί να σου κάνει το σπίτι σκατά σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα!!! Μην το γελάει κανείς αυτό!! Είναι δύσκολο να το πετύχεις.. πρέπει να έχει αυθορμητισμό.. να κουνιέσαι συνεχώς... να μην έχεις επαφή με το περιβάλλον και να θεωρείς ότι είσαι σε περιβάλλον δίχως βαρύτητα, όπου τίποτα δεν θα πέσει κάτω και δεν θα ενοχλήσεις κανέναν!!! Εύκολο είναι αυτό??? Μπράβο Γιώργο!!! ΗΡΩΑ!!!!

Νομίζω αρκεί.. όλοι ξέρουμε τον Γιώργο πλέον.. όλοι τον αγαπάμε.. όλοι τον θαυμάζουμε!!!! Το παιδί ΘΑΥΜΑ! Ένας πραγματικός φίλος που σε βοηθάει να μπεις στην διαδικασία να μαζέψεις το σπίτι σου.. να σπάσει κάτι που ποτέ δεν θα είχες θράσος να σπάσεις μόνος σου… να πει κάτι το οποίο κωλώνεις να αποκαλύψεις.. και φυσικά να κάνει το απαραίτητο beta testing με μοναδικό τρόπο και χωρίς να τον πάρει κανείς χαμπάρι…

Αυτός είναι φίλος!!!!

Psychos κολυμβητηρίου!

Θεωρώ αρκετά λογικό το πρωί που ξυπνάς κ ετοιμάζεσαι για το κολυμβητήριο, να φορέσεις το μαγιό σου, αντί το εσώρουχο, ώστε μετά να βγάλεις α...