Δευτέρα, Ιουλίου 04, 2005

29/06/2005 Live at ΑΘΗΝΑ' LIVE (Ωδείο Φακανά)

Όταν γράφτηκα στα εργαστήρια του ωδείου ανέφεραν κάτι περί συναυλίας δεν έδωσα τη δέουσα σημασία και το θέμα ξεχάστηκε. Στα μέσα του εξαμήνου η τραγουδίστρια του group ανέφερε πως θα πρέπει να παίξουμε 3-4 τραγούδια στη συναυλία το καλοκαίρι, δε της δώσαμε τη δέουσα σημασία και πέρασε και αυτό. Περίπου μια βδομάδα πριν τη συναυλία ο δάσκαλος μας λέει, εφόσον πρώτα κατάφερε να κάνει το drummer να σταματήσει να κοπανάει τις μεμβράνες του, πως σε μια βδομάδα που θα γίνει η συναυλία θα παίξουμε τρία τραγούδια. Ώστε ήταν αλήθεια.
Καλά, του λέμε, τα δυο εντάξει τα παίζουμε συνέχεια το τρίτο ?
Θυμάστε ένα που είχαμε κάνει πρόβα στα πρώτα μαθήματα ?...
…και η ζωή κυλά ωραία.
Εκείνη τη μέρα πρέπει να κάναμε κάπου στις δυο ώρες πρόβα και στην επόμενη, έκτακτη συνάντηση, πάνω από δυο-μισή ώρες. Ήταν φοβερή εμπειρία. Καμία από αυτές τις πολύωρες πρόβες δε με κούρασε ούτε με έκανε να πω ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ! Το μόνο ήταν όταν μου ήρθε η κορυφαία ιδέα, μιας και είχε πολύ ζέστη και παίζοντας ιδρώνεις πολύ, να κάτσω μπροστά στο aircondition. Στην αρχή φάνηκε καταπληκτική ιδέα. Το χαλαρωτικό δροσερό αεράκι έκανε το δωμάτιο να δείχνει όαση. Μετά από κάποιο διάστημα αναρωτιόμουν γιατί ενώ παίζουμε αρκετή ώρα ασταμάτητα δεν αισθάνομαι τα δάκτυλα μου και τόσο ζεσταμένα. Αργότερα τα ένιωθα πως έπαιζαν με κάπως μειωμένες δυνατότητες και εγώ έπρεπε να καταβάλω αρκετή προσπάθεια για να διατηρήσω το ρυθμό. Με ένα zoom-out μπορούσες να δεις το θαλασσή χρώμα που επικρατούσε στο δέρμα μου καθώς και τους παγοκρυστάλλους που είχαν δημιουργηθεί σε διάφορα μέρη του σώματος μου. Άμα γυρνούσε κάποιος προς τον ενισχυτή θα έβλεπε και τη λευκή αρκούδα να τον χαιρετά κρατώντας τη coca-cola στο άλλο χέρι. Το κλείσαμε λοιπόν γιατί τα ναρκωτικά ήταν καραμέλες μπροστά του.

Και φτάσαμε στη μέρα μηδέν. Η οποία δε μπορώ να πω πως άρχισε με τις καλύτερες προϋποθέσεις μιας και την ώρα που θα έπρεπε να ξεκινούσα εργασία με χαρά για εμένα ήταν η αρχή της καινούριας μέρας. Ακολούθησε το πλατύ χαμόγελο με το άκουσμα του κελαηδίσματος των πουλιών έξω από το παράθυρο ενώ ταυτόχρονα γινόταν το χαρακτηριστικό τέντωμα του σώματος, το σταμάτημα της καρδιάς με το βλέμμα καρφωμένο στο ρολόι και η ανακούφιση του από πάνω ενώ τραβούσε το καζανάκι.
Άγχος σχετικό, ίσως και καθόλου μέχρι κάποιος να αρχίσει να ρωτάει ή να μιλάει με λεπτομέρειες για το θέμα. Είχα κανονίσει να πάω νωρίς δουλεία ώστε να ξεκουραστώ λίγο σπίτι και να πάω ωδείο για την τελευταία πρόβα που είχαμε κανονίσει. Σχέδιο το οποίο δε στέφτηκε με ιδιαίτερη επιτυχία.
Για κάποιον ανεξήγητο λόγο υπήρχε απίστευτη κίνηση στους δρόμους. Δεύτερη φορά σε μία μέρα. Μαζευτήκαμε, αν και λίγο πιο αργά από ότι κανονίσαμε, για τη πρόβα. Η οποία ομολογώ πως πήγε απίστευτα καλά. Ένα από τα κλασικά μας λάθη γίνονταν στο κλείσιμο του κομματιού. Σε αυτή τη πρόβα μαγέψαμε. Σε ένα κομμάτι μάλιστα ο drummer έκλεισε κάνοντας τα κόλπα του με τα ταμπούρλα και τα πιατίνια ενώ εμείς είχαμε να παίξουμε άλλα 12 μέτρα. Αν βλέπαμε να πέφτει πυρηνική βόμβα, το πιστεύω, θα είχαμε πιο χαλαρό βλέμμα.
Η ώρα πέρασε και ο κόσμος μαζεύτηκε. Αρχίζαμε πρώτοι. Το μοναδικό blues band που θα έπαιζε σε αυτή τη συναυλία. Έγινε η παρουσίαση από τον οικοδεσπότη και ανεβήκαμε στη σκηνή…

Μαγεία!

…το χειροκρότημα δήλωσε και το τέλος.



Στον κόσμο άρεσε πάρα πολύ.

Ο δάσκαλος κατάλαβε τα λάθη που έγιναν. Από ότι είπε δεν έχει γίνει ακόμα το τέλειο live. Το θέμα είναι να τα καταλαβαίνεις και να τα καλύπτεις το συντομότερο. Επίσης σίγουρα ήταν μια καλή εμπειρία και χρειάζεται περισσότερη δουλεία και βελτίωση.

Εγώ απογοητεύτηκα από την επίδοση μου.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Είναι δύσκολο να βρω κάτι θετικό να πω για το δικό σου παίξιμο όταν έχω ήδη παραδεχτεί ότι δεν μπορώ καν να ακούσω το μπάσο μέσα στο κομμάτι.

Πάντως, όπως σου είπα και πριν, το αποτέλεσμα που βγάλατε ως group, γαμούσε!

Και για όποιον άλλο διαβάζει αυτό το blog, έπρεπε να δείτε πως μπήκε ο George στην απόλυτη νιρβάνα του, μόλις ξεκίνησε το κομμάτι. :)

Psychos κολυμβητηρίου!

Θεωρώ αρκετά λογικό το πρωί που ξυπνάς κ ετοιμάζεσαι για το κολυμβητήριο, να φορέσεις το μαγιό σου, αντί το εσώρουχο, ώστε μετά να βγάλεις α...