What if...

Υπάρχουν φορές που αναρωτιέμαι 

Είναι φορές που ε

Πιστεύω πως όλοι έχουν ευχηθεί κάποια στιγμή στη ζωή τους "να μπορούσα να πάω πίσω, στο χρόνο, να το αλλάξω". Ε, εγώ το κατάφερα... πλάκα κάνω.

Αυτό το οποίο θα οδηγούσε κάποιον να μην πάρει την ίδια απόφαση θα ήταν η γνώση πως αυτή που σκοπεύει να πάρει δεν θα έχει την αναμενόμενη επιτυχία.  

Ένας τρόπος που θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο είναι με τις κλασικές χρονοπύλες. Μεταφέρεις τον εαυτό σου στο παρελθόν δίνεις την πληροφορία και επιστρέφεις στο παρον. 

Αλλά δε μου αρέσει. Είναι ωραίο στις ταινίες αλλά το θεωρώ χαζό.

 

Αν πούμε πως κάτι τέτοιο είναι εφικτό θα πρέπει να δεχτούμε πως σε κάθε χρονική στιγμή υπάρχει ένας "εγώ". Αν φύγεις και πας στο παρελθόν όταν γυρίσεις θα πρέπει να καλύψεις το κενό που άφησες. Ένα κλικ μπροστά ή πίσω και στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή θα υπάρχουν δύο elf. Ξέρω θα ήταν πολύ cool αλλά και καταστροφικό.   

Το χειρότερο στην παραπάνω λογική είναι πως από τη στιγμή που θα δώσεις την πληροφορία που θες στο παρελθόν η οποία θα σε οδηγήσει στο να πάρεις άλλη απόφαση, αυτόματα θα δημιουργηθεί μια διαφορετική χρονική γραμμή που θα οδηγεί σε διαφορετικό μέλλον. Όπως στο back in the future. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πως ακόμα και αν καταφέρεις να γυρίσεις στην ίδια χρονική στιγμή από την οποία έφυγες δεν θα είσαι ο μόνος "εσύ". Ο άλλος "εσύ" εκείνης της χρονικής στιγμής δε θα έχει χρειαστεί να κάνει ταξίδι στο χρόνο να διορθώσει τίποτα οπότε θα βρίσκεται εκεί.  

Σαν μια σειρά καθισμάτων που κάθονται 30 εαυτοί μας. Σηκώνεσαι από την θέση 30Α και πας και μιλάς σε αυτόν που κάθετε στην 20. Αυτόματα μεταφέρεσαι στη σειρά καθισμάτων Β. Όταν πας πίσω στην 30Β βρίσκεται άλλος.

Μην αναφέρω τη φρίκη του να δεις πως θα είσαι στο μέλλον. 

Για αυτό σας λέω, τελείως χαζό. 

Αυτό που θεωρώ πιο cool είναι το one way trip. Να μεταφέρεις τις αναμνήσεις , εμπειρίες, συναισθήματα σου σε κάποια στιγμή στο παρελθόν και να συνεχίσεις να ζεις από εκεί. Εννοείται πως δεν έχεις άλλη ευκαιρία να ξαναγίνει κάτι τέτοιο. 

Το ερώτημα είναι, θα το έκανες; 

Δε ξέρω. 

Αν αυτό που θέλω να αλλάξω με πήγαινε αρκετά χρόνια πίσω, δε ξέρω.

Για παράδειγμα το να ξαναπεράσω τα σχολικά χρόνια με τα σημερινά μυαλά θα μου ήταν μαρτήριο. Άσε που αν ήμουν δύσκολος τότε να βρω παρέες τώρα θα ήταν αδύνατο με όλους αυτούς τους ανώριμους πιτσιρικάδες :p  

Το στρατιωτικό δεν το συζητώ. 

Αγαπημένα τραγούδια δε θα είχαν ηχογραφηθεί ακόμα. Οι ταινίες απλά μια επανάληψη. Γενικά μια τεχνολογικά προϊστορική εποχή.  

Και πάντα να υπάρχει η περίπτωση πως όμορφα γεγονότα μπορεί να μη συμβούν ποτέ και άτομα που ήξερες να μη τα γνωρίσεις ποτέ και τόσα άλλα...  (κάπου εδώ είναι που οι σκέψεις μου έχουν απλωθεί τόσο πολύ που δε μπορώ να τις οργανώσω για να τις αποδώσω, συν ότι έχω βαρεθεί να γράφω και ψάχνω πως θα το κλείσω, άσε που αμφιβάλω αν κάποιος έχει αντέξει να διαβάσει ως εδώ. Αν κάποιος τα κατάφερε ελπίζω πως έχει πιάσει τη λογική μου οπότε δεν έχει και τόσο σημασία να συνεχίσω)

Ακόμα και αν η ζωή σου από εκείνο το σημείο και μετά είναι ένας αγώνας να ξαναζήσεις ακριβώς τα ίδια πράγματα το πιο πιθανό είναι πως δεν θα πετύχαινε. 

Έχετε αναρωτηθεί πως θα ήταν να ήσασταν κάποιο ζώο;