fooding

Σήμερα θα ασχοληθούμε με μαγειρική.

Πάμε σε ένα κτήμα. Βρίσκουμε ένα μοσχάρι και το σφάζουμε. Το τεμαχίζουμε και κρατάμε από το ποιο μαλακό τμήμα του ζώου κάπου στο 1 κιλό. Το υπόλοιπο το δίνουμε στο γείτονα που θέλει να κάνει μπριζόλες.
Θα μπορούσαμε επίσης να πάμε στο κρεοπωλείο της γειτονίας μας και να ζητήσουμε σπάλα ή ελιά (νομίζω έτσι λέγονται) μοσχαριού. Προσωπικά απλά του ζητάω για κοκκινιστό και του τονίζω να είναι μαλακό.

Στη συνέχεια αποφασίζουμε αν θα ανοίξουμε φύλλο μόνοι μας ή θα πάρουμε έτοιμο από super duper market. Από τα έτοιμα μας κάνει το «Ζύμη κουρού» του κανάκι (βάζουμε για background μουσική το lions sleep tonight), για τάρτες και πίτες. Μπλε συσκευασία.
Αν πάρουμε την απόφαση να τη φτιάξουμε μόνοι μας πρέπει να βρούμε κάποιον που ξέρει. Δεν το έχω κάνει προς το παρόν και δε γνωρίζω.

Πλένουμε καλά-καλά τα χέρια μας και ξεκινάμε να κόβουμε το κρέας μικρά-μικρά κομματάκια, μπουκίτσες. Στο παρελθόν έχει ειπωθεί το σχόλιο πως μπορείς να το ζητήσεις και από τον κρεοπώλη της γειτονιάς. Δεν έχω δοκιμάσει την υπομονή του ανθρώπου οπότε και δε γνωρίζω.
Μετά από κανένα 3ωρο που μας παίρνει να τελειώνουμε το κόψιμο του κρέατος σε μικρά κομματάκια, η κουζίνα έχει γεμίσει αίματα, τα χέρια μας έχουν μουλιάσει και η υπομονή είναι μια λέξη που έχει διαγραφεί από το λεξιλόγιο μας.
Βάζουμε αυτά τα μικρά εκνευριστικά κομματάκια κρέατος σε ένα μπολ τα ξεπλένουμε καλά και μετά καθαρίζουμε τα χέρια μας, πάλι.

Ακολουθεί η επιλογή κατσαρόλας. Βρίσκουμε μια βαθιά ωραία κατσαρόλα και τη βάζουμε στο μάτι. Όχι το δικό μας, του φούρνου. Ρίχνουμε τόσο λάδι ώστε να σκεπαστεί ο πάτος της κατσαρόλας και μετά τρίβουμε ή ξύνουμε (εξαρτάται από ποιο χωριό είναι ο καθένας) ένα κρεμμύδι. Ναι ξέρω πως είναι πολύ θλιβερό αλλά λένε πως άμα μασάς τσίχλα (δεν ξέρω αν έχει σημασία να περιέχει ζάχαρη ή όχι) βοηθά. Εγώ απλά το τρίβω πάνω από τον απορροφητήρα ενώ τον έχω να δουλεύει στη πιο δυνατή σκάλα. Υπάρχουν και αυτοί πάλι που αποφεύγουν τα δάκρια βάζοντας να το κάνουν άλλοι.
Τα βάζουμε στο μάτι το οποίο ανάβουμε στο 3 (το πιο δυνατό). Μόλις ζεσταθεί λίγο αρχίζουμε να ρίχνουμε το κρέας. Θέλουμε να δημιουργηθεί μια «κρούστα», τσιγάρισμα; Εφόσον γίνει αυτό ρίχνουμε στη κατσαρόλα αλάτι και ότι μπαχαρικά έχουμε όπως πιπέρι, γαρίφαλο, κανέλα κλπ και τα αφήνουμε κανένα 10λεπτο στο δυνατό. Μετά το σβήνουμε με κρασί, ρίχνουμε τη ντομάτα και το αφήνουμε να βράζει για 1 – 1 1/2 ώρα σε χαμηλή ένταση.
Πρόσφατα άκουσα πως είναι καλό να μη ρίχνεις το αλάτι όταν βράζεις το κρέας γιατί το κάνει πιο σκληρό. Δε ξέρω αν ισχύει.
Επίσης να αναφέρω πως υπάρχουν κάτι συμπυκνωμένοι χυμοί ντομάτας Pummaro, δε θυμάμαι αν το έχουν και άλλες εταιρίες, που περιέχουν μυρωδικά όπως βασιλικό & ρίγανη. Πολύ καλό!

Όσο βράζει το κρέας είναι καλή ευκαιρία να καθαρίσουμε όσα βρωμίσαμε. Το δωμάτιο μας ή να ανοίξουμε φύλλο, για όσους έμαθαν το πώς. Θα ήταν καλό σε αυτό το χρόνο να βρούμε και το ταψί που θα βάλουμε το φύλλο, το κρέας και το ρύζι (δε θυμίζει τίτλο ταινίας; Narnia: The Lion, The Witch, and The Wardrobe). Συνήθως επιλέγω ένα στρογγυλό. Το λαδώνω. Τοποθετώ την βάση του φύλλου ώστε να είναι έτοιμο. Αυτό χρειάζεται πλάστη γιατί οι διαστάσεις της ζύμης θα είναι μικρότερες από του ταψιού.

Μόλις βράσει το κρέας το αδειάζουμε στο ταψί. Ρίχνουμε 1 φλιτζανάκι ρύζι και το σκεπάζουμε με το 2ο φύλλο ζύμης. Το αφήνουμε στο φούρνο στους 200ο C για άλλη μια ώρα.

Μόλις τελειώσει και αυτό έτοιμη η κρεατόπιτά μας! (παραδοσιακό φαγητό της Κεφαλονιάς)

Τι χρειαστήκαμε:

1 Ζώο (τον μάγειρα)
1 βαθιά κατσαρόλα
1 ταψί
Ξύλο για να κόψουμε το κρέας (γκούχουμ)
Μπόλικη υπομονή
Αρκετή ποσότητα νερού
1 ρολό χαρτί κουζίνας
Δυνατά καθαριστικά
Και τέλος τουλάχιστον 3 άτομα να το δοκιμάσουν