Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 15, 2005

ZZzzzZzz..

Σήμερα κατά της 03:30 τα ξημερώματα αποφάσισα πως ήρθε η ώρα να δω το Ghost in the Shell. Τα αστέρια βρίσκονταν στη σωστή θέση. Για να έχει περισσότερο ενδιαφέρον μάλιστα ετοίμασα και δυο τοστάκια, πήρα και μια κανάτα νερό για να μη σηκώνομαι κάθε λίγο. Ουσιαστικά μια κούπα πήρα απλά όταν τη γεμίζω αδειάζει η κανάτα ε και δεν είναι σωστό να κολλάμε σε λεπτομέρειες.
Η ταινία ξεκίνησε. Έχει μια εισαγωγή που την έχω ξαναδεί σε παλαιότερη απόπειρα οπότε κάνω μικρές δαγκωνιές στο πρώτο τοστ. Τελειώνει και το δεύτερο τοστ, γίνεται χρήση της κανάτας και …ZZZzzzZZzzzZzzz…

…Ακούω το κουδούνι να χτυπά. Το σώμα μου κάνει σπασμούς πάνω στο κρεβάτι. Δεν έχω αμάξι! Ηρεμία. Τη χαλάνε θόρυβοι από το δωμάτιο της αδελφής μου που σηκώνετε να βγάλει το αμάξι.
- Τι ώρα δουλεύεις σήμερα; ρωτάει.
- Εξαρτάτε, τι ώρα είναι;
- Οκτώ παρά είκοσι.
- ντααξ
Κοιτάω το monitor όπου έπαιζε το menu της ταινίας. Κάποιο από τα αστέρια ήταν αεροπλάνο και με μπέρδεψε μάλλον.

Φεύγοντας έριξα και μια γρήγορη ματιά στο γραμματοκιβώτιο. Άδειο και σήμερα. Σκουλήκι ταχυδρόμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Psychos κολυμβητηρίου!

Θεωρώ αρκετά λογικό το πρωί που ξυπνάς κ ετοιμάζεσαι για το κολυμβητήριο, να φορέσεις το μαγιό σου, αντί το εσώρουχο, ώστε μετά να βγάλεις α...