Υπάρχουν στιγμές που θυμάμαι τον εαυτό μου νεότερο να πιστεύει πως ερχόμαστε στη ζωή με κάποιο σκοπό. Αλλιώς δεν έχει νόημα.
Επίσης πίστευα πως σε ότι κάνουμε υπάρχει το σωστό κ το λάθος, καθώς κ στην ύπαρξη του θεού.
Πλέον θεωρώ πως ερχόμαστε κ προσπαθούμε να απασχολήσουμε κάπως τον εαυτό μας ώστε να μη βαριέται, μέχρι να φύγουμε πάλι.
Κάτι σαν το χέσιμο στην τουαλέτα.
Έχεις αυτούς που μπαίνουν κ σε 1 λεπτό βγαίνουν. Οι ίδιοι είναι χαρούμενοι, κάποιοι από αυτούς που τους βλέπουν κλαίνε κ στεναχωριούνται.
Είναι οι οργανωμένοι με περιοδικά κ εφημερίδες που περνάνε καλά. Πλέον έχεις κ τα tablet στο παιχνίδι, που τους κάνει να μη θέλουν να βγουν από εκεί μέσα ποτέ κ ψάχνουν τρόπους να μείνουν παραπάνω.
Αυτοί που απλά διαβάζουν για εκατοστή φορά τα συστατικά από τα σαμπουάν κ τα κουτιά από τα φάρμακα.
κ οι άλλοι που υπολόγισαν λάθος πως θα τελειώσουν γρήγορα κ χωρίς τίποτα στα χέρια τους απλά περιμένουν να τελειώσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου